Crêtes de Spa – Mijn eerste trailrun in de Ardennen: wat een verademing

Afgelopen weekend stond ik aan de start van de Crêtes de Spa – niet mijn eerste trail ooit, maar wél mijn eerste in de Belgische Ardennen. En wat een ervaring was dat! Na twee eerdere trails in Vlaanderen wist ik al dat trailrunning me lag, maar deze tocht bevestigde het nog eens extra: dit is waarom ik loop.

Ik koos voor de Start to Trail-afstand van 10 km. Op papier misschien “kort”, maar met de nodige hoogtemeters en een technisch parcours wist ik dat dit geen wandeling in het park zou worden. De Ardennen zijn nu eenmaal een ander terrein dan de Vlaamse bossen of heide. En dat voelde ik – in mijn benen, maar ook in mijn hoofd. In de beste zin van het woord.

Vanaf het moment dat ik in Spa aankwam, hing er een bijzondere sfeer. Frisse berglucht, zachte ochtendlucht met nevel tussen de bomen, en een trailcommunity die meteen aanvoelt als familie. Geen nervositeit, enkel goesting om de natuur in te duiken.

Het parcours was afwisselend: pittige klimmen, glibberige afdalingen, modderstroken en slingerende paadjes tussen de bomen. Het was soms afzien, maar vooral genieten. Wat me het meest opviel was hoe verfrissend het voelde om zo ver van het klassieke loopcircuit te zijn. Even weg van alles – hoofd leeg, hart vol.

Na 10 kilometer kwam ik aan met een grote glimlach en vuile schoenen. Deze trail bevestigde voor mij iets wat ik al langer vermoedde: de Ardennen zijn hét speelterrein voor wie van lopen én natuur houdt. Deze derde trail was een mijlpaal. Geen prestatiedruk, geen PR’s, gewoon puur trailplezier.

Volgend jaar? Misschien een langere afstand. Maar één ding weet ik zeker: dit was niet mijn laatste Ardennen-trail.

Wil je dat ik er nog iets persoonlijker of technischer aan toevoeg? Bijvoorbeeld iets over je voorbereiding, schoenen, tempo, of favoriete stuk van het parcours?